Po przewrocie majowym 1926r. też określanym zamach majowy Marszałka Józefa Piłsudskiego, następuje ogólna normalizacja życia politycznego. 12.V.1926r. Marszałek wychodząc z domu w Sulejówku, powiedział żonie że będzie wieczorem na obiad. Spotkanie na Moście Poniatowskiego w Warszawie kompletnie zaskoczyło Marszałka – z powstałej sytuacji nie było odwrotu. Po kilkudniowych walkach które pochłaniają ponad 500 osób, głównie cywilów, wojska rządowe i jednostki wojskowe wierne Marszałkowi J. Piłsudskiemu wstrzymują walki. Prezydent Wojciechowski ustępuje a Rząd podaje się do dymisji. 1.VI.1926 r. to samo Zgromadzenie Narodowe sprzed 12.V.1926r. wybrało na prezydenta RP prof. Ignacego Mościckiego. Oskarżenia i nieufność względem Marszałka J. Piłsudskiego, że prof. Ignacy Mościcki to figurant i człowiek Piłsudskiego, trwała niedługo, czas pokazał, że się pomylili. Ignacy Mościcki przeszedł do historii Polski jako wybitny mąż stanu. Nie patrzył na swoje ustawowe kompetencje, robił to, co przynosiło korzyści krajowi.
Urodził się 1 grudnia 1867 r. w Mierzanowie koło Ciechanowa, w rodzinie ziemiańskiej. Będąc na studiach na politechnice w Rydze, włączył się w działalność w polskich organizacjach niepodległościowych. Jego zapatrywania polityczne pokrywały się z działalnością J. Piłsudskiego, lecz nigdy nie zabiegał specjalnie o względy marszałka. W 1892 r. zagrożony w aresztowaniem przez policję carską, opuszcza Polskę. Jest zdolnym i pracowitym specjalistą w chemii. Szybko zostaje asystentem na uniwersytecie we Fryburgu a od 1912 r. na Politechnice Lwowskiej. Po 1918 r. czyli po odrodzeniu Polski organizował polski przemysł chemiczny, i w 1922 r. został dyrektorem Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Chorzowie. Pracę naukową kontynuuje dalej co podnosi Jego prestiż naukowy i zawodowy, to owocuje wieloma patentami.
Robił wielkie wrażenie na zagranicznych politykach jako polityk i człowiek z klasą. Znajomość języków obcych niemieckiego i francuskiego, miało ważne znaczenie w kontaktach politycznych z zagranicą. Swoje atuty umiał dobrze wykorzystać dla Polski, którą jak Niemcy postrzegano jako bękarta wersalskiego.
W 1933 r. zostaje wybrany ponownie na Prezydenta, co pokazuje że Jego pozycja była ugruntowana, zdobył szacunek także dawnych oponentów. Po śmierci Józefa Piłsudskiego (12 maja 1935 r.) stworzył ponadpartyjny obóz polityczny, w którym ważną rolę odgrywał m.in. wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski, budowniczy Gdyni i Centralnego Okręgu Przemysłowego. Prezydent był animatorem ważnych dla Rzeczypospolitej przedsięwzięć gospodarczych. Okres II Rzeczypospolitej był wyjątkowo pracowity i wielkich poświęceń Młodej Polski, lecz zakusy ze wschodu i zachodu z tą samą siłą zwracały się przeciwko Polsce. Niestety, i jemu, i Polsce zabrakło czasu, czy to stwierdzenie jest słuszne? Czy gdyby wojna wybuchła 5 lat później byłoby dla Polski korzystniej? Czy może nasz wybór pójścia na gwarancje papierowe Anglii i Francji pogrzebał istnienie II Rzeczypospolitej?
Dlaczego gen. Władysław Sikorski zlekceważył prawowitego Prezydenta II Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego? To są pytania które podważają ustalony porządek. Czas zacząć myśleć kategoriami polskiej racji stanu, aby nie popełniać tych samych błędów, a my mamy ku temu tendencje. Prezydent Ignacy Mościcki umarł 2 października 1946 r. w Versoix koło Genewy.
W 1993 r. jego szczątki przewieziono do Polski i złożono w krypcie prezydenckiej katedry św. Jana w Warszawie. 10.XI.2018 r. złożyłem hołd Prezydentowi.
Cześć Jego pamięci.
Stowarzyszenie Józefa Piłsudskiego
„Orzeł Strzelecki” w Kanadzie
Komendant Grzegorz Waśniewski
