Premier Justin Trudeau ogłosił rozpoczęcie partnerstwa cyfrowego z Unią Europejską w celu promowania wzajemnego wykorzystania cyfrowych danych uwierzytelniających, przeciwdziałania dezinformacji i współpracy w zakresie sztucznej inteligencji (AI).
Szczegóły partnerstwa ujawniono 24 listopada po spotkaniu Trudeau z przewodniczącą Komisji Europejskiej Ursulą von der Leyen i przewodniczącym Rady UE Charlesem Michelem w St. John’s w Nowej Fundlandii na szczycie przywódców.
Przed oficjalnym komunikatem Trudeau powiedział 23 listopada, że partnerstwo będzie miało olbrzymie znaczenie ponieważ Kanada i UE „współpracują, aby zrozumieć wpływ sztucznej inteligencji oraz wpływ dezinformacji i zwłaszcza w mediach społecznościowych, które we wszechogarniający sposób przytłaczają ludzi przez co czynią trudniejszymi nasze wyzwania”.
Partnerstwo ma na celu „wykorzystanie potencjału przestrzeni cyfrowej przy jednoczesnej ochronie obywateli”.
Ze szczegółów opublikowanych przez Innovation, Science and Economic Development Canada (ISED) wynika, że partnerstwo cyfrowe ustanawia ramy dobrowolnej współpracy i nie tworzy zobowiązań prawnych.
W ramach partnerstwa Kanada i UE będą wymieniać informacje na temat tożsamości cyfrowej i cyfrowego uwiarygodniania oraz „opracowywać konkretne projekty pilotażowe na rzecz ich interoperacyjności”. Partnerstwo utoruje drogę do ich ewentualnego wzajemnego uznania takich dokumentów. „Obie strony mogłyby współpracować w zakresie ustalania międzynarodowych standardów, aby wspierać rozwój skoncentrowanej na człowieku tożsamości cyfrowej i cyfrowych referencji” – wynika z treści umowy.
Kanada była zaangażowana w co najmniej trzy projekty dotyczące poświadczeń cyfrowych, z których dwa to inicjatywy Światowego Forum Ekonomicznego (WEF).
Kanada uczestniczy w ramach Agile Nations , który obejmuje komponent identyfikatora cyfrowego, a także we współpracy z Holandią zakończyła prace nad projektem Known Traveller Digital Identity (KDTI).
Partnerstwo cyfrowe z UE ma również na celu poprzez zacieśnienie współpracy w celu rozwiązania problemu „manipulacji i dezinformacji informacjami zagranicznymi”.
Obszary potencjalnej współpracy obejmują „mobilizację wiedzy, umiejętności korzystania z mediów cyfrowych i przedmiotów ścisłych, budowanie zaufania do komunikacji rządowej i instytucji, podejścia programowe oraz wymianę między badaczami i pracownikami akademickimi obu jurysdykcji”.
W ostatnich latach rząd liberalny skupiał się na wysiłkach mających na celu stłumienie tego, co nazywa „dezinformacją” wprowadzając przepisy takie jak ustawa C-18, aby wspierać organizacje medialne głównego nurtu.
Panel ekspertów zatrudniony przez rząd w celu opracowania przyszłego ustawodawstwa ma zająć się „legalnymi, ale szkodliwymi” treściami w Internecie.
Określili także dezinformację jako „jedną z najpilniejszych i najbardziej szkodliwych form złośliwego działania w Internecie”, jednocześnie przestrzegając, że rząd nie powinien decydować, co jest prawdą, a co fałszem.
