Niektóre materiały na ubrania są z roślin, jak bawełna, niektóre ze zwierząt jak wełna, ale najwspanialszy materiał, jakim jest jedwab, jest z robaków.
Będąc w Bangkoku miałem okazję odwiedzić fabrykę produkującą jedwab z możliwością obserwowania jak to się dzieje.
Jedwabnik ma trzy formy w swoim życiu. W pierwszej formie jest gąsienicą, która je liście najlepiej morwy, potem buduje wokół siebie kokon, aby w końcu z kokonu wyszła ćma. Kokony jedwabnika zbudowane są z niezwykle długich nici (1.5 do 3 km z pojedynczego kokonu) o wielkiej wytrzymałości. Najlepszą jakość przędzy uzyskuje się od gatunków z rodzin pawicowatych i prządkowatych, a w szczególności od gąsienic jedwabnika morwowego z Azji, popularnie nazywanego jedwabnikiem.
Według chińskiej legendy włókno jedwabne było znane już około 2700 lat p.n.e., ale przez wieki metody wykorzystania i produkcji jedwabiu były dobrze strzeżone.
Wywóz jedwabników oraz ich jaj poza Chiny był karany śmiercią. Z czasem jaja jedwabników oraz ich morwy zaczęto przemycać z Chin do innych rejonów świata, ukrywając je w wydrążonych kijach. Nawet po sprowadzeniu jedwabników przez Arabów do Hiszpanii i założeniu centrów hodowli we Włoszech, ceny jedwabiu w Europie były bardzo wysokie. Obecnie jedwabnik stał się tak udomowiony, że nie występuje w warunkach naturalnych.
