Na zdjęciu: Lata 70. ochotniczka  IRA  w Belfaście zachodnim 
w akcji z karabinem szturmowym AR18

 

W Irlandii w poniedziałek nadal trwało rozdzielanie mandatów poselskich po sobotnich wyborach do izby niższej parlamentu. Dotychczasowe wyniki potwierdzają, że głosowanie okazało się sukcesem Sinn Fein, która opowiada się za zjednoczeniem wyspy.

Sinn Fein to organizacja niegdyś ściśle powiązana z Irlandzką Armią Republikańską i stanowiąca jej polityczną fasadę.

PONIŻEJ KONTYNUACJA TEKSTU

Powstała w 1905 roku. Jej założycielem był Arthur Griffith. W pierwszych latach była ruchem niepodległościowym, który stosował bierny opór przeciwko rządom brytyjskim. W 1916 roku poparła powstanie wielkanocne. Propagowała od tego czasu idee walki zbrojnej i szkoliła oddziały zbrojne. W 1917 roku władzę w partii objął Éamon de Valera. W 1918 roku uzyskała większość mandatów do Izby Gmin w okręgach irlandzkich. W 1919 roku jej członkowie proklamowali utworzenie Republiki Irlandzkiej. Dysponując własną organizacją zbrojną – Irlandzką Armią Republikańską (IRA), kierowała walką o niepodległość.

Odżyła pod koniec lat 60. wraz z konfliktem w Irlandii Północnej. W 1970 roku partia podzieliła się na Sinn Féin-Oficjalną (skrzydło militarne Oficjalna Irlandzka Armia Republikańska) i Sinn Féin-Prowizoryczną (Prowizoryczna Irlandzka Armia Republikańska).

Sinn Féin-Oficjalna działała głównie w Republice Irlandii. Partia opowiadała się za zjednoczeniem Irlandii i Irlandii Północnej poprzez reformy wewnętrzne i metody polityczne. Sinn Féin-Prowizoryczna działała natomiast głównie w Irlandii Północnej. Opowiadała się również za zjednoczeniem Irlandii i Irlandii Północnej, nie wykluczając jednak walki zbrojnej. Obie grupy wyznawały poglądy socjalistyczne. Sinn Féin-Oficjalna w 1982 roku przekształciła się w Partię Robotniczą, a w 1992 roku w Demokratyczną Lewicę. Sinn Féin-Prowizoryczna powróciła do nazwy Sinn Féin.

W 1983 roku liderem Sinn Féin-Prowizorycznej został Gerry Adams. W 1994 roku w imieniu Prowizorycznej IRA podjęła się negocjacji pokojowych. W 1998 roku była jednym z sygnatariuszy porozumień wielkopiątkowych.

W wyborach w 2020 partia zyskała szerokie poparcie (w szczególności wśród wyborców poniżej 35 r.ż.) opowiadając się za zwiększonymi wydatkami, zamrożeniem czynszu i ogromnym programem budownictwa mieszkaniowego, mającym na celu sprostanie napiętym usługom i gwałtownie rosnącym kosztom mieszkań. Partia popierała także zjednoczenie Irlandii Północnej z Republiką, co po Brexicie mogło się przyczynić do jej sukcesu.

Partia głosi poglądy nacjonalistyczne, republikańskie i demokratyczno-socjalistyczne. Jej głównym celem jest zjednoczenie Irlandii i Irlandii Północnej.

Do wczesnego popołudnia w poniedziałek rozdzielono 92 spośród 160 mandatów w Zgromadzeniu. Najwięcej jak na razie ma Sinn Fein – 34, następnie główna dotychczas partia opozycji Fianna Fail (FF) – 19 oraz rządząca Fine Gael (FG) – 17. Dziewięć miejsc przypadło kandydatom niezależnym, a 13 – pięciu mniejszym partiom.