Co za dyskryminacja, żeby nie pozwalać osobom chorym psychicznie na wspomagane samobójstwo!, burzy się Kanadyjskie Stowarzyszenie Psychiatrów i grozi rządowi.
Tradycyjnie oddany psychiatra bronił pacjenta z ciężkimi chorobami umysłowymi przed samobójstwem. Teraz jednak po legalizacji eutanazji sposób myślenia diametralnie się zmienił. Samobójstwo zaczęło być definiowane jako niezbywalne prawo i rodzaj opieki medycznej. W związku z tym ochrona przed samobójstwem zaczyna być postrzegana jako stawianie przeszkód i ograniczeń w korzystaniu z należnego prawa.
Obecnie w Kanadzie rząd usuwa z ustawy o wspomaganym samobójstwie zapis mówiący o niechybnej śmierci osoby kwalifikowanej do “procedury”. Bez tego zapisu stan psychiczny, który zostanie uznany za cierpienie nie do zniesienia, któremu nie można zaradzić, stanie się przesłanką do wspomaganego samobójstwa.
W tym kontekście Kanadyjskie Stowarzyszenie Psychiatrów ostrzegło rząd federalny, by nie dyskryminował chorych psychicznie, gdy już nastąpi zmiana prawa. Stowarzyszenie w swoim oświadczeniu użyło w stosunku do osób chorych psychicznie określenia “dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność” i zażądało równego dostępu do wspomaganego samobójstwa. Zapewniło, że psychiatrzy będą mieli na uwadze zasady etyczne. Nie będą kierować się uprzedzeniami i swoją opinią, i wpływać na pacjentów, którzy chcieliby rozważyć wspomagane samobójstwo jako antidotum na nieznośny ból. Psychiatrzy mogliby nie chcieć uczestniczyć w samej procedurze wspomaganego samobójstwa, ale pacjenci wnioskujący o eutanazję musieliby otrzymać na ten temat wyczerpujące informacje i skierowanie.
Czyli lekarze sprzeciwiający się procedurze musieliby dawać pacjentom skuteczne skierowania, co więcej nie mogliby próbować odwodzić ich od zamiaru samobójstwa, bo mogłoby to być uznane za stronniczość i uprzedzenia.
Na koniec stowarzyszenie zapewnia, że będzie stało na straży praw i interesów pacjentów cierpiących na schorzenia psychiczne, ze szczególnym naciskiem na sprawy dotyczące możliwości decydowania, wydawania świadomej zgody i stanów nieznośnego cierpienia.
