Nazywa się to odpisem „miejsce do pracy w domu” i można się o nie ubiegać, jeśli pracujemy w domu przez ponad 50% czasu pracy lub jeśli mamy oddzielne biuro domowe i wykorzystujemy je do spotkań z klientami.
Pracodawca musi poświadczyć, że praca w domu jest warunkiem zatrudnienia. Według urzędu skarbowego (CRA) 174210 Kanadyjczyków skorzystało z takiego odliczenia w zeznaniach podatkowych za 2018 r., średnio na osobę przypadała kwota 1561 dol.
Odpis pozwala osobom, które się do tego kwalifikują, na zmniejszenie swoich podatków poprzez odliczenie części wydatków gospodarstwa domowego – takich jak prąd woda, sprzątanie i czynsz.
Zwykle liczba osób, które mogą ubiegać się o odliczenie, jest ograniczona. Jednk pandemia zmieniła sytuację. Obecne przepisy wymagają, aby każdy ubiegający się o odliczenie od pracodawcy wypełnił formularz – T2200 – zaświadczający, że praca w domu jest warunkiem zatrudnienia. Bez tego formularza wniosek zostałby odrzucony – poinformowała agencja skarbowa. Według czerwcowego badania Statistics Canada do połowy kwietnia 3,3 miliona Kanadyjczyków opuściło swoje zwykłe miejsca pracy i pracowało w domu. Chociaż w czerwcu liczba ta spadła o 400 000, miliony Kanadyjczyków nadal pracują w domu.
Niektórzy pracodawcy, na przykład Shopify z siedzibą w Ottawie, powiedzieli pracownikom, że mogą pracować w domu przez czas nieokreślony.
Wielu pracowników przekroczyło już sześciomiesięczny próg iw takiej sytuacji powinni się zakwalifikować do odpisu. To, czy ci, którzy nie pracowali przez pełne sześć miesięcy w domu, będą mogli ubiegać się o odliczenie, to jedno z pytań, o wyjaśnienie których kanadyjscy eksperci podatkowi zwrócili się do Revenue Canada.
Nawet jeśli niektórym osobom pracującym w domu nie uda się spełnić sześciomiesięcznej cezury, nadal mogą odliczyć koszt wielu materiałów, które musieli zużyć, aby wykonać swoją pracę, jak długopisy, papier, wkłady do drukarki w domu
Pandemia wywołała szereg pytań, które kanadyjscy eksperci podatkowi zwrócili się do urzędu skarbowego na przykład czy spotkania z klientami za pośrednictwem wideokonferencji z domu powinny być liczone jako „spotkania z klientami w domu”? Czy agencja CRA powinna złagodzić zasadę, która mówi, że nie można traktować internetu jako wydatku związanego z pracą w domu, ponieważ jest to koszt stały?
Chartered Professional Accountants of Canada (CPA Canada) chcą też, aby CRA wyjaśniła, czy punkt odniesienia „ponad 50 procent czasu” jest obliczany dla roku podatkowego, czy też dla okresu, w którym pracownik był zobowiązany do pracy w domu. Stwierdzono również, że agencja powinna rozważyć uproszczenie procesu, umożliwiając podatnikom ubieganie się o odliczenia kosztów związanych z pracą w domu.
