Arcybiskup Marek Jędraszewski mianowany Delegatem Konferencji Episkopatu Polski ds. Rycerzy Jana Pawła II
Episkopat Polski, na 383-cim zebraniu plenarnym, 13-go czerwca tego roku, utworzył funkcję Delegata KEP ds. Rycerzy Jana Pawła II. Episkopat mianował na Delegata Jego Ekscelencję, księdza arcybiskupa Marka Jędraszewskiego metropolitę krakowskiego. Kadencja będzie trwała pięć lat.
Wielkie to wydarzenie w nie tak długiej historii Zakonu, który wszedł w ten sposób z impetem w dziewiąty rok swej działalności naznaczonej liczbą sześciuset członków.
Wybór arcybiskupa Jędraszewskiego można określić jako nieprzypadkowy. Fakt decyzji Episkopatu aby taką funkcję stworzyć, można uznać za wielce znaczący.
Nieprzypadkowość wyboru wynika z faktu istniejącej już zarówno relacji, jak i współpracy Zakonu z arcybiskupem Jędraszewskim.
Wspomnę tu wywiad w poranek Wielkanocny zeszłego roku przeprowadzony przez Stefana Czernieckiego (Generalny Prefekt ds. Formacji Kadetów i Młodzieży ZRJPII) w ramach jego autorskiego program Studnia.
Warto też zaznaczyć, że na początku grudnia ubiegłego roku arcybiskup Jędraszewski, został uhonorowany Aniołem Życia. Nagrodę tą, zasłużonym obrońcom życia, przyznają właśnie Rycerze Jana Pawła II.
W uzasadnieniu, abp Henryk Hoser, przewodniczący kapituły wyróżnienia napisał:
„Ksiądz Arcybiskup w oparciu o swą kulturę intelektualną i głęboką wiarę, w duchu pasterskiego posłannictwa nie ustaje w wysiłkach, by przekazać wiernym i niewiernym wielką prawdę o człowieku, o jego życiu, mającą cechę bezwarunkowej wartości sakralnej”.
Dotychczasowymi laureatami nagrody są m.in.: abp Henryk Hoser, Mariusz Dzierżawski, ks. Ryszard Halwa, dr Antoni Zięba, kardynał Stanisław Dziwisz, dr Wanda Półtawska.
Nieprzypadkowość wynika też z tego, że właśnie niedawno wspominaliśmy 40 rocznicę pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II-go do Ojczyzny i pamiętne z Nim spotkania w każdym miejscu, które On odwiedził. Nie w sposób nie przypomnieć Jego płomiennego wezwania z Placu Zwycięstwa, które do dziś przeszywa dreszczem. Wezwania samego Ducha Świętego, aktualne do dziś; bo siły nieludzkiej trzeba, aby wyrwać się z zapaści komunizmu, z którym w dalszym ciągu się borykamy jako naród i jako Państwo i chyba też jako kościół. On widział to tuż wtedy.
Nieprzypadkowe jest więc chyba też pojawienie się i rola Zakonu Rycerzy Jana Pawła II-go. Koresponduje ona z papieskim zawołaniem „Totus Tuus”, które jest częścią rycerskiego pozdrowienia. Sam arcybiskup wspomniał w czasie jednej ze swych homilii, że „Zakon Rycerzy Jana Pawła II powstał z zauroczenia nad postawą oddania Maryi i Świętego Papieża”.
To zauroczenie trwa do dziś i wyraża się choćby w modlitwie Anioł Pański, którą bracia modlą się w każde południe a także w Koronce odmawianej w godzinę męki Pańskiej, którą mamy dzięki naszej świętej siostrze Faustynie. To właśnie do jej słów „Ojczyzno moja kochana, Polsko, (…) Bóg Cię wywyższa i wyszczególnia, ale umiej być wdzięczna!” (Dzienniczek, 1038) odwołał się Jan Pawła II-gi, ostatni raz żegnając się z Polską, gdy widać było z jakim trudem pokonywał słabość swego ciała.
Wspomniane fakty przypominają nam, jak istotną rolę odgrywamy my Polacy, w istnieniu i w działalności współczesnego kościoła. Nie piszę tego po to, aby nam wszystkim wystawić laurkę, lecz aby uzmysłowić nam powagę sytuacji i niebezpieczeństw jakie nad nami wszystkimi wiszą i powagę zadania ochrony naszej wiary.
Cieszy więc, że instytucja kościoła przychylnie spogląda na taką “inicjatywę oddolną”, jaką było powstanie zakonu. Jako pierwszy, docenił znaczenie tego ruchu arcybiskup Henryk Hoser, kreator zakonu.
Zwrócenie uwagi na mężczyznę, głowę naszych rodzin, odwołuje się do pierwocin istnienia człowieka opisanych w Księdze Rodzaju. Mężczyzna, ten filar rodziny, powinien być też filarem kościoła i narodu. Równocześnie, jego słabość to zadatek klęski we wszystkich wspomnianych wymiarach.
Rycerze to ludzie modlitwy i czynu, gotowi stawiać czoła wyzwaniom, które są dzisiaj powszechne. Istnieją codzienne przykłady na to, że nie są to puste słowa bez pokrycia.
Jan Paweł II-gi, na początku swej pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, i po pierwszym wykonanym przez siebie geście, jakim było ucałowanie polskiej ziemi powiedział „Ucałowałem ziemię polską, z której wyrosłem. Ziemię, z której wezwał mnie Bóg – niezbadanym wyrokiem swojej Opatrzności – na Stolicę Piotrową w Rzymie….”
Niezbadanym wyrokiem, Pan wezwał ponownie do działania nas, wszystkich mężczyzn – Polaków. Do działania w imię Jezusa i Maryi, potomków obrońców Jasnej Góry, potomków obrońców Polski i Warszawy, bohaterów znanych, i tych po których starano się zatrzeć wszelki ślad. Wezwał, dając nam, między innymi, Zakon Jana Pawła II-go. Obyśmy tej kolejnej szansy nie zmarnowali.
Zakon Rycerzy Jana Pawła II-go ma swego członka – założyciela w Kanadzie, w osobie niżej podpisanego.
Wszystkich zainteresowanych dołaczeniem do zakonu proszę o kontakt przez e-mail: lesdacko@yahoo.com.
Istnieje też strona zakonu:
Vivat Iesus Totus Tuus
Brat Leszek Dacko,
Scarborough
