Rozbudowa Chateau Laurier jest obrazą dla dziedzictwa kulturowego.
Proponowany budynek wygląda jak gigantyczny klimatyzator lub kontener transportowy. Jest brzydki i całkowicie nie na miejscu
Architektura, nawet budynków prywatnych, nigdy nie jest sprawą prywatną. To, co się buduje, dotyczy nie tylko tych, którzy mieszkają i pracują w budynkach, ale przechodniów z sąsiedztwa, a w przypadku centrum Ottawy ludzi z całego kraju.
Tym bardziej w przypadku “wielkiej damy Ottawy” z Wellington Street – Chateau Laurier. Ze względu na bliskość, historię i wspaniałość architektoniczną często uważa się ten hotel za część samego wzgórza parlamentarnego.
Biorąc pod uwagę znaczące wydarzenia, które miały tam miejsce – Jean Chretien przygotował ustawę konstytucyjną z 1982 r. Podczas nocnego spotkania w kuchni – która została nazwana „trzecią izbą” Parlamentu.
Wielu Kanadyjczyków dowie się niebawem, że Chateau Laurier chce się rozbudować, dodając 127 pokoi od tyłu gmachu. Proponowany dodatek wygląda jak gigantyczny klimatyzator lub kontener transportowy. Wszyscy, z wyjątkiem osób na liście płac właścicieli i urzędników odpowiedzialnych za zachowanie naszych zabytkowych budynków, uważają, że zaprojektowany budynek jest brzydki i całkowicie nie na miejscu, nie pasuje do architektury pierwotnego gmachu.
Jestem przekonany, że Chateau Laurier chce zrobić dokładnie to, co jego siostrzany Fairmont, Hotel MacDonald w Edmonton.
Kiedy miał tam miejsce pierwszy boom naftowy , hotel usiłował nadążyć za popytem, i na boku MacDonald w 1953 r. dobudował 200 pokoi. Powszechnie krytykowana dobudówka, była znany jako „pudełko”, w którym zamknięto Hotel MacDonald . W latach 80. potworek został zburzona.
Nie chcemy czekać 30 lat by „pudełko” Chateau Laurier, spotkał ten sam zasłużony los.
Dyskutując o historii sieci hoteli, która sięga czasów, gdy Wiktoria była królową Kanady i imperatorową, nie można oprzeć się nawiązaniu do bajki o nowych szatach cesarza. Eksperci mówią nam, że proponowany budynek jest zgodny z obowiązującymi zasadami projektowania. Zwykli ludzie mogą czuć się zahukani przez ekspertów, ale w końcu zobaczą, że są karmieni bzdurami. Tyle że w tym przypadku bzdury są tak oczywiste, że zwykli mieszkańcy Ottawy od początku widzieli “nagość cesarza”.
Larco Investments, który jest właścicielem Chateau Laurier, zatrudnił byłego miejskiego urbanistę z Ottawy, który miał znajomości w Mieście i wiedział jak poprowadzić proces zatwierdzenia. Opinie tych, którzy chcieli, aby rozszerzenie zostało zbudowane w tym samym „stylu Chateau”, odrzucono jako chęć stworzenia „disneylandowej kopii”, Larco udało się nakłonić miejskich architektów do udzielenia zgody.
W kraju, gdzie właściciele zabytkowych posesji, muszą walczyć z komitetami ds. dziedzictwa kulturowego o byle wymianę starzejących się okien lub balustrad, może zaskakiwać, że Chateau Laurier otrzymał pozwolenie na tak upiorną rozbudowę.
Wina nie spoczywa całkowicie na pracownikach miasta. Rada miasta, mogła wcześniej zablokować projekt, ale zatwierdziła go latem bez znajmości ostatecznych planów, pozostawiając dostosowanie tych planów urzędnikom.
Parks Canada i National Capital Commission również mogły interweniować na wczesnym etapie, ale wycofały się, twierdząc, że jest to sprawa miasta.
Ostatnie próby nakłonienia rady miasta Ottawa do wycofania pozwolenia dla projektu prawdopodobnie nie dadzą rezultatów, bo Larco grozi „kosztownymi sporami sądowymi”, jeśli pozwolenie zostanie wycofane na tak późnym etapie.
„To ich własność, niezależnie od tego, jak bardzo nie podoba ci się [projekt]” – stwierdził radny Rick Chiarelli.
Tak i nie. To ich własność, dopóki nie próbują zezwolić na palenie tytoniu w środku, odmawiają dostępu do miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych lub naruszają którykolwiek z tysiąca przepisów.
Podczas gdy Larco jest właścicielem Chateau Laurier, hotel nie należy wyłącznie do nich, a prawdopodobnie kupili go po części dlatego, że należy on do całej historii i “geografii” Ottawy. Co oznacza, że Larco nie jest wyłącznie właścicielem, ale też kustoszem tego dziedzictwa.
Choć można wskazać wielu winnych tej sytuacji – Parks Canada, National Capital Commission, Radę Miasta – główną winę za ten atak na Chateau Laurier ponosi jego właściciel, Larco.
To jest wandalizm, nawet jeśli robi się go w swoim własnym domu.
Ojciec Raymond J. de Souza jest redaktorem naczelnym Convivium i starszym członkiem Cardus . © Troy Media
