W Kanadzie system emerytalny opiera się głównie na dwóch filarach: Canada Pension Plan (CPP) – planie emerytalnym opartym na składkach pracowniczych – oraz Old Age Security (OAS) – świadczeniu federalnym dla seniorów; tradycyjnie wiek 65 lat był traktowany jako standardowa cezura, po której automatycznie zaczynały się świadczenia.
Reforma wprowadzona od 10 listopada 2025 roku znacząco zmienia ten paradygmat, czyniąc system bardziej elastycznym i kończąc z wiekiem 65 jako “fixed standard retirement age”. To historyczna zmiana, która ma dostosować emeryturę do indywidualnych potrzeb, dłuższej oczekiwanej długości życia i presji demograficznej.
Reforma nie podnosi minimalnego wieku emerytury, lecz usuwa 65 lat jako domyślną granicę, promując wybór oparty na sytuacji osobistej (zdrowie, finanse, kariera).
Kluczowym celem jest elastyczność; osoby mogą same decydować, kiedy zacząć pobierać świadczenia – wcześniej (z redukcją), w wieku 65 lat lub później (z premią). Odroczenie emerytury zwiększa miesięczne wypłaty, co ma stabilizować finanse publiczne w obliczu starzejącego się społeczeństwa.
Istotnym elementem jest brak kar za pracę po 65. roku życia. Seniorzy mogą kontynuować zatrudnienie bez utraty świadczeń.
Zmiany weszły w życie dokładnie 10 listopada 2025, co oznacza, że nowe zasady dotyczą wszystkich wniosków składanych od tej daty.
Canada Pension Plan (CPP) to obowiązkowy system składkowy, finansowany przez pracowników i pracodawców. Przed reformą standardowy start to 65 lat, ale opcje wcześniejszej (od 60 lat, z 0,6% redukcją miesięcznie) lub późniejszej emerytury (do 70 lat, z 0,7% premią miesięcznie) już istniały. Reforma wzmacnia te mechanizmy i wprowadza brak automatycznego startu świadczenia w wieku 65 lat; świadczenia nie uruchamiają się domyślnie – trzeba złożyć wniosek.
Będą też wyższe premie za odroczenie – od 2025 roku premia za opóźnienie rośnie, co zachęca do kontynuowania pracy dłużej. Są też nowe opcje dla dzieci zależnych od emerytów lub niepełnosprawnych.
Miesięczna maksymalna emerytura CPP w 2025 roku wynosi ok. 1433 CAD, ale zależy od stażu pracy i składek.
W przypadku Old Age Security – uniwersalnego świadczenia dla osób powyżej 65 lat, finansowanego z podatków, niezależnego od składek – reforma czyni je jeszcze bardziej elastycznym dają możliwość przyspieszenia lub opóźnienia startu. Zamiast automatycznego rozpoczęcia wypłat w wieku 65 lat, można je odłożyć do 70 lat dla 0,6% wyższej miesięcznej wypłaty (do 36% więcej po 5 latach).
System nie traktuje już 65 jako obowiązkowej granicy – świadczenia zależne będą od wyboru.
Dla osób powyżej 75 lat jest 10% podwyżka (od 2022), i to zostaje utrzymane.
Średnia miesięczna wypłata OAS to ok. 700 CAD, ale zależy od dochodu (wyższe dochody powodują jej zmniejszenie).
Dla młodych pracowników jest większa motywacja do dłuższych składek, co zwiększy przyszłe świadczenia (CPP enhancement z 2025 podnosi maksymalną emeryturę o 50% w długim terminie).
W przypadku seniorów istnieje ryzyko niższych świadczeń przy wczesnej emeryturze, dlatego zaleca się planowanie z doradcą finansowym.
Niektórzy krytycy reformy uważają, że ta elastyczność faworyzuje bogatszych, którzy mogą sobie pozwolić na odroczenie, podczas gdy inni będą musieli pracować dłużej z powodów ekonomicznych.
Reforma jest częścią szerszego enhancement CPP z 2025 roku, który podnosi składki i świadczenia. Szczegółowe informacje są na stronach Public Pensions.
