W zeszłym tygodniu rząd federalny wprowadził nowy akt prawny C-58, którego celem jest zakazanie zatrudniania przez pracodawców pracowników zastępczych w trakcie sporu kontraktowego.
Ustawodawstwo stanowi spełnienie kluczowego żądania zawartego w porozumieniu o zaufaniu między Liberałami a NDP.
Projekt ustawy składa się z dwóch głównych elementów. Pierwsza z nich zabrania pracodawcom podczas legalnego strajku lub lokautu w branżach objętych regulacjami federalnymi zatrudniania pracowników zastępczych w celu kontynuowania działalności wykonywanej wcześniej przez pracowników należących do związków zawodowych .
Branże podlegające regulacjom federalnym obejmują sektory takie jak bankowość i telekomunikacja, zatrudniające łącznie ponad milion pracowników. Według rządu federalnego około jedna trzecia tych pracowników należy do związków zawodowych. Ustawodawstwo nie ma jednak zastosowania do federalnej służby publicznej.
Projekt ustawy określa także kary za łamanie zasad – 100 000 dolarów dziennie dla pracodawców – a także pewne wyjątki, np. dla niezrzeszonych wykonawców zatrudnionych przed ogłoszeniem lokautu lub strajku lub w przypadkach, gdy może istnieć zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, mienia lub środowiska.
Druga część projektu ustawy szczegółowo opisuje nowe procesy w ramach tzw. umów utrzymania działalności. Te nowe zasady zmuszają związki zawodowe i pracodawców do negocjowania na wczesnym etapie procesu negocjacyjnego (w ciągu 15 dni od ogłoszenia strajku lub lokautu), które usługi będą kontynuowane w przypadku sporu. Jeżeli nie mogą dojść do porozumienia, sprawa zostaje przekazana do Kanadyjskiej Rady ds. Stosunków Przemysłowych w celu uzyskania decyzji w ciągu 90 dni.
