W czwartek uczniowie Sir John A. Macdonald High School  zostali poinformowani, że szkoła zmienia nazwę z powodu roli pierwszego premiera Kanady w utworzeniu tzw szkół z internatem przeznaczonych głównie do asymilacji indiańskiej młodzieży.

Darlene Fitzgerald powiedziała, że ​​zastanawiała się nad zmianą nazwy szkoły, odkąd została dyrektorką cztery lata temu. Latem Fitzgerald zaproponował zmianę w kuratorium.

Uczniowie, rodzice i nauczyciele mają czas do 26 listopada na zaproponowanie nowej nazwy promującej „inkluzywność”.

PONIŻEJ KONTYNUACJA TEKSTU

John Alexander Macdonald (ur. 11 stycznia 1815 w Glasgow, zm. 6 czerwca 1891 w Ottawie) – to pierwszy premier Kanady. Sprawował swój urząd dwukrotnie od 1 lipca 1867 do 5 listopada 1873 i po raz drugi od 17 października 1878 do 6 czerwca 1891. Macdonald należał do partii konserwatywnej. Z zawodu był prawnikiem.

Naczelnym dążeniem Macdonalda jako premiera było rozszerzenie zasięgu federacji. W tym celu zakupił ziemię od Hudson Bay Company za sumę 300 000 funtów szterlingów. Tereny te zostały włączone do federacji jako Terytoria Północno-Zachodnie, z których w 1870 została wydzielona prowincja Manitoba. W 1871 do federacji została dołączona kolejna prowincja – Kolumbia Brytyjska. W 1873 Wyspa Księcia Edwarda dołączyła do konfederacji.

W 1873 Macdonald powołał Kanadyjską Królewską Policję Konną, która miała zaprowadzić porządek w zachodnich i północnych terytoriach Kanady. W 1873 Macdonald w atmosferze skandalu utracił fotel premiera. Oskarżony został o przyjmowanie łapówek przy nadawaniu kontraktów na budowę Kolei Transkanadyjskiej. Do rządów wrócił w roku 1878, sprawując je już nieprzerwanie do swej śmierci w 1891.

Macdonald uznawany jest za bohatera narodowego Kanady i jednego z Ojców Konfederacji. Znany był ze swego ekscentrycznego trybu życia. Był także zaawansowanym alkoholikiem. Wielokrotnie uczestniczył w debatach parlamentarnych i pracach rządowych pod wpływem alkoholu. Gazety określały to eufemistycznie „premier miał znowu atak podczas wystąpienia”. Podczas debaty przedwyborczej w 1863 r. zwymiotował stojąc na scenie i podobno ripostował inerlokutorowi, że „lepszy pijany konserwatysta niż trzeźwy liberał”, jednak wybory przegrał.