Jedno z federalnych ministerstw pomogło sfinansować publikację „zeszytu ćwiczeń” dla dzieci, który miał informować młodych ludzi o eutanazji lub MAiD .
Książka zatytułowana „ Medical Assistance in Dying (MAiD) Activity Book ” i opublikowana przez Canadian Virtual Hospice (CVH) jest podzielona na osiem rozdziałów, z których pierwsze siedem odpowiada na pytania typu: „Co to jest MAiD?” i „Dlaczego ktoś miałby chcieć MAiD?”
Książka zaczyna się od stwierdzenia, że została „stworzona dla młodych ludzi, takich jak ty, którzy mają w swoim życiu kogoś, kto może mieć MAiD”, a następnie stwierdza, że książka odpowiada na „pytania, myśli i uczucia”, które dzieci mogą mieć na temat “medycznie wspomaganego samobójstwa “.
„Najlepiej pozycja ta nadaje się dla dzieci w wieku 6–12 lat” — czytamy.
Książka kończy się małą notatką dziękującą ministerstwu zdrowia za „wsparcie inansowe”, dzięki któremu publikacja stała się możliwa.
„Poglądy wyrażone w niniejszyej publikacji niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Health Canada ” — czytamy
Zalegalizowany w Kanadzie w 2016 r., MAiD jest obecnie dostępny tylko dla umysłowo kompetentnych osób w wieku 18 lat lub starszych, które są fizycznie i poważnie chore – ale niekoniecznie śmiertelnie – i przechodzą „nie dające się, znieść cierpienie fizyczne lub psychiczne”, a także doznają znacznego uszczerbku na zdrowiu.
Ósmy rozdział książki nosi tytuł „Dla dorosłych” i zawiera szereg propozycji odpowiedzi na ewentualne pytania dzieci dotyczące MAiD.
Książka definiuje MAiD jako stosowanie „leków powstrzymujących pracę organizmu danej osoby”.
„Kiedy ich ciało przestaje działać, osoba umiera. Odbywa się to w sposób, który nie krzywdzi osoby. Leki pomagają im czuć się komfortowo i spokojnie” – czytamy, a później omówiono proces wstrzykiwania pacjentowi „trzech różnych leków” w celu wywołania śpiączki, po której następuje śmierć.
Kolejna sekcja zatytułowana „Dlaczego ktoś miałby chcieć MAiD?” mówi, że większość osób, które wybierają medycznie wspomagane samobójstwo, robi to, ponieważ są śmiertelnie chore.
„Oni nie wybierają śmierci zamiast życia. Wybierają, że ich ciało umrze, kiedy i gdzie to się stanie oraz z kim spędzą ten czas” – czytamy.
Książka dalej bada inne hipotetyczne pytania, takie jak: „A co, jeśli ja (lub ktoś inny) nie chcę, żeby mieli MAiD?”
Książka odpowiada na to pytanie, mówiąc, że MAiD jest „osobistym wyborem” i że „nikt nie może decydować za inną osobę”.
„Można czuć złość, smutek, dezorientację lub zdenerwowanie z powodu śmierci osoby lub jej wyboru MAiD”, mówi, dodając: „Bardzo trudno jest usłyszeć, jak inni ludzie się nie zgadzają, a nawet kłócą o MAiD. Czasami ludzie czują, że muszą wybrać, po której „są stronie”.
Pod koniec książki znajduje się kolejna sekcja zatytułowana „Informacje dla dorosłych”, w której znajduje się lista potencjalnych pytań i wątpliwości, jakie rodzice lub opiekunowie mogą mieć na temat książki przed przedstawieniem jej dzieciom.
„Te zeszyty ćwiczeń zawierają tematy, które mogą wzbudzić silne uczucia. Dzieci mogą płakać, denerwować się lub wydawać się, że w ogóle nie reagują” — czytamy, dodając: „Wszystko to są naturalne reakcje”.
„Czasami, gdy dziecko ma silną reakcję emocjonalną, dorośli zastanawiają się, czy to oznacza, że nie powinni rozmawiać o takich rzeczach. Często jest odwrotnie”.
Kanada ma już jedne z najbardziej liberalnych przepisów dotyczących wspomaganego umierania na świecie. Chociaż jest ono dostępne tylko dla Kanadyjczyków w wieku powyżej 18 lat, obawy, że MAiD może zostać rozszerzony na dzieci, zostały zgłoszone przez konserwatywnego posła Garnetta Genuisa po tym, jak lekarka zeznała na forum komisji parlamentarnej w październiku, że “należy przeanalizować” rozszerzenie eutanazji na dzieci urodzone z poważną niepełnosprawnością.
Dr Louis Roy z Quebec College of Physicians podczas posiedzenia tej samej komisji uznał również że można go rozważyć eutanazję w przypadku „dojrzałych nieletnich w wieku od 14 do 17 lat”.
„Cierpienie może stać się nie do zniesienia i w pewnych sytuacjach może już nie mieć sensu” – powiedział , dodając, że „to samo dotyczy” dzieci urodzonych z „poważnymi deformacjami i bardzo poważnymi zespołami, dla których szanse na przeżycie są praktycznie zerowe. ”
Konserwatywny poseł Garnett Genuis odpowiedział później Royowi, mówiąc: „Niepełnosprawność nie jest usprawiedliwieniem dla zabijania dzieci”.
„Nie mogę uwierzyć, że muszę to powiedzieć: zabijanie dzieci jest zawsze złe”, powiedział Genuis w filmie na YouTube opublikowanym 12 listopada.
Obecnie nie ma przepisów prawnych, które pozwalałyby rozszerzyć MAiD na osoby w wieku poniżej 18 lat.
