Premier Izraela Benjamin Netanjahu oświadczył w sobotę, że czeka na powitanie w kraju Jonathana Pollarda, byłego analityka marynarki wojennej USA, który odsiedział 30 lat w amerykańskim więzieniu za szpiegostwo na rzecz Izraela. W piątek Pollard zakończył okres zwolnienia warunkowego.
„Premier był zaangażowany w jego uwolnienie od wielu lat i niestrudzenie pracował nad jego powrotem” – czytamy w oświadczeniu z biura Netanjahu, wydanym prawie 24 godziny po decyzji Departamentu Sprawiedliwości USA, znoszącej wszelkie ograniczenia zwolnienia warunkowego.
I was in the CIA base in Istanbul when they caught Jonathan Pollard, the most damaging spy in US history. Trump has absolutely no reason to pardon this creep & instead should be arranging to hang him. Let's see what he does – another favor for Netanyahu?https://t.co/mnJKXdKRhr
— Philip Giraldi (@philipgiraldi) November 14, 2020
Również prezydent Reuwen Riwlin powiedział, że Izrael „czeka na niego i jego rodzinę w domu” i życzy mu „nowego życia w zdrowiu i pokoju”. „Przez te wszystkie lata odczuwaliśmy jego ból i czuliśmy odpowiedzialność i obowiązek doprowadzenia do uwolnienia Jonathana Pollarda” – dodano w oświadczeniu.
Pollard wystąpił w 2019 roku z publicznym apelem do Netanjahu i poprosił go o interwencję w jego imieniu i wezwanie prezydenta Donalda Trumpa do zmiany zwolnienia warunkowego, aby mógł zająć się chorą żoną.
W listopadzie 2015 roku Pollard został zwolniony z więzienia federalnego Butner w Północnej Karolinie, gdzie odbywał karę i przeniósł się do Nowego Jorku. Warunki zwolnienia warunkowego obejmowały przebywanie w wyznaczonych rejonach miasta, noszenie przez cały czas elektronicznej bransoletki na kostkę, godzinę policyjną i stały nadzór nad jego komputerami. Nie wolno mu było również rozmawiać z dziennikarzami.
W 1984 r. Pollard i jego ówczesna narzeczona Anne Henderson zgłosili się na ochotnika do szpiegowania dla Izraela, podczas gdy mężczyzna pracował jako analityk wywiadu w centrum walki z terroryzmem marynarki wojennej USA.
W 1985 roku, kiedy oboje zdali sobie sprawę, że zostali zdemaskowani, uciekli do ambasady izraelskiej w Waszyngtonie, jednak kazano im ją opuścić. Para została następnie zatrzymana przez FBI.
Pollard współpracował ze śledczymi FBI i przyznał się do zarzutu szpiegostwa w celu dostarczenia informacji z zakresu obrony narodowej obcemu rządowi. W 1987 r. został skazany bez procesu na dożywocie z możliwością zwolnienia warunkowego po 30 latach. Anne Henderson Pollard została skazana na pięć lat za współudział.
Przez pierwsze 11 lat więzienia Izrael nie przyznawał, że Pollard działał formalnie jako szpieg. Obywatelstwo izraelskie otrzymał dopiero w listopadzie 1995 r. Kolejne rządy izraelskie próbowały kilkakrotnie zwracać się do administracji USA o jego ułaskawienie.
Jednak kwestia jego uwięzienia podzieliła społeczność amerykańsko-żydowską na dziesięciolecia.
Jego uwięzienie nadwyrężyło stosunki amerykańsko-izraelskie; Izraelscy przywódcy, oprócz znanych amerykańskich Żydów, przez lata bezskutecznie próbowali zapewnić jego uwolnienie najpierw z więzienia, a następnie zwolnienia warunkowego.
W oświadczeniu Pollard podziękował ambasadorowi Izraela w Stanach Zjednoczonych Ronowi Dermerowi, działającemu w imieniu izraelskiego premiera Benjamina Netanjahu, za ich wysiłki w jego imieniu.
Pollard jest jedyną osobą w historii Stanów Zjednoczonych, która została skazana na dożywocie za szpiegostwo na rzecz sojusznika i jedynym obywatelem amerykańskim skazanym za takie przestępstwo na ponad 10 lat więzienia, informował Haaretz, gdy Pollard opuścił więzienie w 2015 roku.
Po jego aresztowaniu większość grup żydowskich milczała, mając nadzieję na wyciszenie zarzutów o „podwójną lojalność”. Przez lata niektórzy amerykańscy Żydzi dystansowali się od tego, co uważali za jego nielojalność i brak patriotyzmu wobec kraju, w którym się urodził.
„Jonathan Pollard nie jest żydowskim męczennikiem” – pisał redaktor New Republic Martin Peretz – „Jest skazanym agentem, który szpiegował swój kraj zarówno w Izraelu, jak i Pakistanie (!) – zresztą szpiegiem, któremu zapłacono za pracę. Jego kariera zawodowa cuchnie więc niesławą i jest przesiąknięta zepsuciem ”.
Od czasu wyroku, najzagorzalszych zwolenników Pollard miał w społeczności ortodoksyjnej. Rabin Avi Weiss odwiedził go już na początku odsiadki w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Ważnym sojusznikiem była również Farley Weiss, liderka ortodoksyjnej synagogi Young Israel.
Z biegiem lat inne wiodące organizacje żydowskie, takie jak Hadassah, B’nai Brith, Konferencja Prezydentów i Unia na rzecz Judaizmu Reformowanego, również nalegały na uwolnienie Pollarda.
Malcolm Hoenlein, wieloletni lider, a obecnie wiceprzewodniczący Konferencji Przewodniczących Głównych Amerykańskich Organizacji Żydowskich, nazwał wiadomość o piątkowym uwolnieniu Pollarda „bardzo mile widzianą i spóźnioną”.
Izraelski premier Benjamin Netanjahu często poruszał kwestię Pollarda zarówno z Barackiem Obamą, jak i Donaldem Trumpem.
W więzieniu Pollard rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, Anne Pollard, a później poślubił Esther Zeitz podczas żydowskiej ceremonii w Butner Federal Correctional Institution, więzieniu o minimalnym poziomie bezpieczeństwa w Północnej Karolinie, gdzie pozostawał aż do zwolnienia warunkowego w 2015 roku.
Weiss również próbował zainteresować prezydenta Donalda Trumpa w sprawą Pollarda.
W 2017 roku Trump złagodził 27-letni wyrok innego głośnego więźnia żydowskiego, Szołoma Rubaszkina, byłego prezesa największego koszernego zakładu mięsnego.
pap, forward, goniec
