W latach pięćdziesiątych XX wieku w PRL pod komunistyczną powojenną okupacją „najważniejszymi pismami literackimi w Polsce kierowali homoseksualiści. Iwaszkiewicz wydawał ”Twórczość”, gdzie działem prozy zarządzał Julian Stryjkowski (a później Henryk Bereza), Andrzejewski był redaktorem naczelnym „Przeglądu Kulturalnego”, natomiast Wilhelm Mach sekretarzem ”Nowej Kultury””.
Nie da się ukryć, że przychylność starszych homoseksualistów była warunkiem zrobienia kariery literackiej w okupowanej przez komunistów Polsce. Tęczowa rewolucja w Polsce zaczęła się więc dużo wcześniej, niż nam się wszystkim wydawało. Taki wniosek płynie z wydanej przez wydawnictwo Fronda pracy „Sekretne życie autorów lektur szkolnych” autorstwa Sławomira Kopra (autora 60 książek wydanych w łącznym nakładzie 800.000 egzemplarzy).
Zdaniem Sławomira Kopra homoseksualistą miał być Jerzy Andrzejewski, który przed wojną z własnego ślubu uciekł z homoseksualnym kochankiem – co zresztą nie przeszkadzało mu w II RP zrobić karierę jako rzekomo katolickiemu pisarzowi. W czasie II wojny światowej Andrzejewski miał się zakochać w Baczyńskim i go promować (młody poeta nie był na szczęście zainteresowany homo amorami) – Baczyńskim miał się homo interesować też i Iwaszkiewicz.
Według Sławomira Kopra Andrzejewski pomimo posiadania żony i dwójki dzieci miał sprowadzać gej kochanków do domu, być alkoholikiem, i jako zagorzały komunista wstąpić do PPR oraz tworzyć komunistyczną propagandę („Popiół i diament”, „O człowieku radzieckim”, „Aby pokój zwyciężył”, „Partia i twórczość”). W PRL Andrzejewski miał zakochać się w Hłasce, który pozostał obojętny na jego homo amory. Po transformacji ustrojowej ”Gazetę Wyborczą” mieli zakładać „współpracownicy i przyjaciele” Andrzejewskiego.
W opinii Sławomira Kopra homoseksualiści z Polski robili nie tylko kariery w PRL, ale i na emigracji — biseksualistą miał być też Witold Gombrowicz, który według autora książki „Sekretne życie autorów lektur szkolnych” cierpiał na syfilis i przez lata na emigracji w Argentynie był w homoseksualnym związku.
Sławomir Koper w swojej pracy stwierdził, że lesbijką na stare lata (po pięćdziesiątce) została Maria Dąbrowska, kobieta brzydka z wyglądu, która miała problem z nadużywaniem alkoholu. Z perspektywy lat Dąbrowska uważała, że związki z mężczyznami są bardziej satysfakcjonujące niż z kobietami.
Na łamach „Sekretnego życie autorów lektur szkolnych” czytelnicy będą mieli się też okazję dowiedzieć o skandalach obyczajowych związanych ze Zbigniewem Nienackim autorem przygód Pana Samochodzika, który według Sławomira Kopra podrywał licealistki, korzystając ze swojej sławy znanego pisarza. Jedna z nich była jego kochanką przez 27 lat (równocześnie miał w mieście żonę, a w domu nad jeziorem kochankę). Stała kochanka miała mu ułatwiać relacje z kolejnymi kochankami (miał mieć romans nawet z 14-letnią córką jednej ze swoich kochanek). Nienacki swoją swobodę obyczajową łączył z byciem ideowym komunistą, działał w ORMO (jak postać z jego książek Pan Samochodzik), PZPR, PRON, był kontaktem operacyjnym SB, krytykował Solidarność i poparł Stan Wojenny.
Trupem z szafy Alfreda Szklarskiego (autora podróżniczych książek dla młodzieży o przygodach Tomka) według Sławomira Kopra nie były oryginalne skłonności seksualne tylko to, że podczas II wojny światowej pisał do niemieckiej nazistowskiej gadzinowej prasy dla Polaków (która, wbrew apelom podziemia cieszyła się ogromną popularnością jak teatry, kabarety i kina) – w tym dla „Fali”, „7 dni”, „Co miesiąc powieść”. „Nowy Kurier Warszawski”.
Bohaterami „Sekretnego życie autorów lektur szkolnych” autorstwa Sławomira Kopra są nie tylko literaci z okresu PRL, ale też pisarze wcześniejsi. Adam Mickiewicz, który mieszkał pod jednym dachem z żoną i kochanką – wszyscy troje byli związani z sektą Towiańskiego, który poecie wmówił, że ten jest reinkarnacją starotestamentowego proroka i Joanny D’Arc. Aleksander Fredro autor pornograficznych utworów. Eliza Orzeszkowa, która wrobiła w deportacje na Sybir swojego nielubianego męża. Maria Rodziewiczówna dziś bezpodstawnie oskarżona o lesbijstwo (rzekoma kochanka była wielką polską patriotką, która wstąpiła do Strzelców, w czasie walk z Ukraińcami organizowała polską służbę sanitarną), która cieszyła się z umieszczenia własnej córki w zakładzie psychiatrycznym dla obłąkanych. Mający głębokie zaburzenia psychiczne Stanisław Wyspiański. Wyniszczony przez syfilis Kazimierz Przerwa Tetmajer. Henryk Sienkiewicz, którego drugie małżeństwo zostało unieważnione. Cierpiący na agorafobię Bolesław Prus. Mający wiele kochanek Stefan Żeromski. Lubiąca być zdominowaną w związkach Zofia Nałkowska. Zagorzały kibic sportu Kazimierz Wierzyński. Alkoholik Konstanty Ildefons Gałczyński.
Jan Bodakowski
