Śpij, Jezusku, śpij, Malutki, luli, luli, luli.
Matuś kupi nowe butki, matuś cię utuli.
Matuś szepnie Ci na uszko: – Czy Ty wiesz, Kochanie,
Polskim dzieciom marzną nóżki w zimnym Kazachstanie.
Śpij, Jezusku, Złota Gwiazdko, Kryształowa Roso,
Aniołowie słodkie ciastko Tobie wnet przyniosą.
Jeden z nich, co gra na lirze, lekko strunie z nieba.
– Wiesz, Jezusku, na Sybirze dzieciom braknie chleba.
Weźmiesz ciastko, weźmiesz butki i ciepłe ubranie.
Pójdziesz, by rozpędzić smutki w zimnym Kazachstanie.
Srebrny księżyc z Mlecznej Drogi zbierze mleko słodkie,
matuś splecze Ci pierogi dla polskiej sierotki,
Miś przyniesie plaster miodu, pójdzie z Jezuskiem,
by nie znały dzieci głodu na Sybirze dzikiem.
By w noc dziką, by w Noc Świętą zła niedola prysła;
Żeby każdy dziś pamiętał, że Gwiazdka zabłysła.
Waleria Iwankiewicz, autorka tej wojennej kolędy, została wywieziona w 1940 r jako dziecko z Mołodeczna Kazachstanu.
Stowarzyszenie Józefa Piłsudskiego „Orzeł Strzelecki” w Kanadzie
Komendant Grzegorz Waśniewski
